هیچ وقت فکر نمی کردم چرخیدن و انتخاب بین کالکشن های ساده و کم تنوع تک پوش ها و پیراهن های مردانه اینقدر سخت و دوست داشتنی باشد.
هی چهارخانه ها را کنار راه راه های نامتقارن می گذارم و نمی توانم بین یکی شان انتخاب کنم؛ یا سبز و آبی هایی که چهارراه سخت تصمیم گیری می شوند!
ترش و شیرین زندگی وسط همین انتخاب هاست. وسط همین تصورها که کدام رنگ بیشتر به «تـــو» می‌آید.
آیات سجده دارند
چشم‌های‌ش...
****
* چشم‌های‌ش را همان کسی آفریده که آسمان‌ها و زمین را با همه عظمت‌شان!
با همان زیبایی و وسعت...
**عنوان، آیه سوم سوره مبارکه ملک است.
امسال هم با این زمزمه درونی شروع شد که اگه شهید نشی، می‌میری...
***
*می‌دونستی؟!
**می دونستی!
***آمدنم بهر چه بود؟!
هذه کل الحکایة
نحن عشاق الولایه...
*****
*همین کافیه واسه تسکین دردهای کوچه وخیابان‌های این روزها…
**یه گوشه از تلگرام شلوغم خوندم این شیرین دلنشین رو…
-اینقدر در زدن اینقدر در زدن؛ تا اینکه عصبانی شدن درُ محکم باز کردن!
سه تا بچه ترسیدن، مامانشون مریض شد حالش بد شد…
+اسم مامان شون چی بود مصطفا؟
-حضرت زهرا
****
*سلام خدا بر مادری که هنوز هم برای ما مادری می کند…
تا اخر عمر، تکه بزرگی از قلبم برای همیشه شاد خواهد بود. دست به سینه و سر به زیر انداخته به احترام این همه لطف رو به سوی کربلا می ایستم، فرشته کوچکی که درون قلبم بال می زند تا خوشی ش را به همه اجزای وجودم برساند را زنده نگاه می دارم. تا ابدیت، منت دار این بنده نوازی تان خواهم بود ارباب بی نظیر! کتابچه عاشورا را قبل از محرم تمام کردم اما لحظه لحظه مقتل خوانی ها برای ساخت تصاویر داستانک ها، از گوشه قلبم عبور نمی کند. نمی دانم به کدام بهانه کوچک این هدیه بزرگ را به من دادید اما می دانم که غیر از بنده نوازی چیز دیگری در وجودم ندیدید.
جا مانده ایم آقا! امسال هم از اربعین و پیاده روی ش جاماندیم، بگو چه خاکی به سر کنیم؟
